Marcel Goossen
Soms beschouwt Goossen (1962) de mens op zichzelf, losgeweekt van een context. Maar steeds vaker laat hij de actualiteit binnenstromen. Geraakt door, en verbonden met de actuele politieke werkelijkheid voelt hij een sterke behoefte om met zijn werk op die werkelijkheid te reflecteren. Vanuit een gevoel van mededogen tracht hij de tragische mens aanschouwelijk te maken. Niet perse een negatief of somber beeld, eerder een in zijn ogen realistisch en geëngageerd beeld van de mens die onderhevig aan sociale, geografische en politieke invloeden, geluk en pech, er het beste van probeert te maken. In zijn werk laat hij zich inspireren door actueel journalistiek beeldmateriaal rond thema’s als kindsoldaten, de vluchtelingenstroom en altruïsme in oorlogssituaties. Goossen wenst dat zijn beelden van deze tijd getuigen, ook al zijn ze niet altijd van deze wereld, en dat de kijker een intieme en fundamentele verwantschap voelt met de afgebeelde figuren.
.